Rogowacenie okołomieszkowe: czym jest? Przyczyny, objawy i leczenie

Rogowacenie okołomieszkowe skóry to chropowate grudki i drobne krostki występujące na owłosionych partiach ciała, takich jak ramiona czy uda, ale może pojawić się również na twarzy. Mówimy na nie "gęsia skórka". Z rogowaceniem okołomieszkowym można  z powodzeniem walczyć. Przeczytaj, czym dokładnie jest rogowacenie okołomieszkowe, poznaj jego przyczyny i objawy i dowiedz się, jak przebiega jego leczenie.

Spis treści

1. Czym jest rogowacenie okołomieszkowe?
2. Przyczyny rogowacenia okołomieszkowego
3. Objawy rogowacenia okołomieszkowego
4. Rogowacenie okołomieszkowe u dzieci
5. Leczenie rogowacenia okołomieszkowego

Czym jest rogowacenie okołomieszkowe?

Rogowacenie okołomieszkowe (Keratosis pilaris) to łagodna jednostka chorobowa lub raczej defekt kosmetyczny, który objawia się chropowatą skórą, grudkami, drobnymi, zaczerwienionymi krostkami zlokalizowanymi w obrębie mieszków włosowych.

Rogowacenie okołomieszkowe dotyczy ponad połowy nastolatków i ok. 40% dorosłych. Szczególnie narażone są osoby o skórze atopowej, ze skłonnością do łojotoku i trądziku. Zmiany te występują najczęściej z tyłu ramion, ale także na przedramionach, na owłosionej stronie ud, policzków, na brwiach i pośladkach.

Dlaczego w ogóle się pojawiają? U podłoża "gęsiej skórki" leży nieprawidłowe rogowacenie naskórka – ujścia mieszków włosowych blokowane są przez nadmiar keratyny. Są jednak pewne sposoby, by ten proces rogowacenia usprawnić i pozbyć się nieestetycznych krostek, a przynajmniej znacznie je zniwelować.

Przyczyny rogowacenia okołomieszkowego

Powstawanie rogowacenia okołomieszkowego związane jest z nieprawidłowym wchłanianiem witaminy A w organizmie. Witamina A sprzyja regeneracji komórek, zwiększa syntezę keratyny, utrzymuje odpowiedni poziom nawilżenia skóry oraz zapobiega jej rogowaceniu.

Jeśli nadmierna ilość keratyny gromadzi się w wierzchniej warstwie naskórka i gruczołów łojowych, z czasem prowadzi do powstawania zmian przypominających zaskórniki. Zasychają one w grudki, zgrubienia, przerosty, zmienia się koloryt skóry.

Rogowacenie okołomieszkowe często jest przekazywane genetycznie, ale może być także związane z zaburzeniami endokrynologicznymi (głównie z niedoczynnością tarczycy) i naczynioruchowymi.

Czytaj też: Co oznacza gęsia skórka na ciele?

Objawy rogowacenia okołomieszkowego

U niektórych osób pojawia się jednak nabyte rogowacenie okołomieszkowe, którego przyczyną jest przesuszenie skóry i niewłaściwa higiena. Jeżeli skóra jest sucha, obumarłe komórki nie ulegają złuszczeniu, lecz zalegają na powierzchni naskórka i z czasem powodują powstawanie grudek i stanów zapalnych w okolicach mieszków włosowych, które objawiają się zaczerwienionymi krostkami.

Zmiany te mogą nawet swędzieć i piec. Co ważne, nabyte rogowacenie okołomieszkowe jest problemem pojawiającym się okresowo, często w zimie, gdy skóra nadmiernie się wysusza.

Leczenie rogowacenia okołomieszkowego

W walce z rogowaceniem okołomieszkowym pomoże nam:

Suplementacja witaminą A oraz witaminą C, które wpływają na poprawę jakości skóry – ale nie tylko po tabletki warto sięgnąć – pamiętajmy, że nic nie zastąpi pełnowartościowej diety, a wspomniane witaminy z powodzeniem można czerpać właśnie z żywności, przede wszystkim z warzyw i owoców, takich jak marchew, szpinak, truskawki, czereśnie, brzoskwinie, morele, cytrusy, czerwona papryka, pomidory.

Kwasy omega-3, a więc tłuste ryby morskie, jajka, orzechy włoskie, siemię lniane.

Odpowiednie nawodnienie (30ml/kg masy ciała – a więc kobieta ważąca 60 kg powinna wypijać minimum 1,8 l płynów dziennie).

Odpowiednia pielęgnacja skóry – gruboziarniste peelingi wykonywane dwa razy w tygodniu pomogą złuszczać martwy naskórek, a tym samym zapobiegną gromadzeniu się go wokół mieszków włosowych. Ten sam efekt może przynieść nawet masaż szorstką gąbką lub rękawicą w trakcie kąpieli. Po prostu osoby ze skłonnością do rogowacenia okołomieszkowego powinny większą wagę przykładać do codziennej higieny i pomagać skórze się złuszczać. Zatem pamiętajmy, że nawet gdy bierzemy tylko szybki prysznic, newralgiczne miejsca powinniśmy chociaż prze chwilę poszorować gąbką. Ale uwaga! – jeśli na skórze są stany zapalne, drobne ranki, nie należy stosować tych zabiegów.

Kąpiele z dodatkiem soli – sól zmiękcza naskórek.

Domowe sposoby – np. nacieranie skóry wacikiem nasączonym octem jabłkowym, który ma właściwości przeciwzapalne i antybakteryjne, a zawarte w nim kwasy złuszczają skórę i odtykają mieszki włosowe. Innym sposobem jest smarowanie skóry olejem kokosowym, bogatym w kwas laurynowy, który reguluje wydzielanie keratyny i zapobiega gromadzeniu się jej na skórze, ponadto również działa antybakteryjnie i przeciwzapalnie. Przed tymi zabiegami można dodatkowo wyszczotkować skórę na sucho specjalną szczoteczką do skóry.

Dermokosmetyki – dla skóry z rogowaceniem okołomieszkowym powinny zawierać składniki natłuszczające, nawilżające i przeciwzapalne. A dokładnie:

• panthenol – który łagodzi podrażnienia
• mocznik – który zmiękcza, nawilża i uelastycznia skórę (zawartość mocznika w dermokosmetyku powinna wynosić ok. 20%)
• alantoina – która przyspiesza gojenie uszkodzonego naskórka, działa regenerująco
• masło shea – które działa ochronnie na skórę
• kwas salicylowy 2% – który ułatwia oddzielanie się nawarstwionych rogowaceń
• maść z kalcypotriolem

Leki – stosowane w wyjątkowych, bardzo rzadkich przypadkach.

Lekarz dermatolog może zalecić terapię doustną preparatami zawierającymi acitretinę (substancję analogową kwasowi retinowemu, stosowaną w ciężkich przypadkach łuszczycy). Efekty kuracji acitretiną widoczne są po upływie 2- 4 tygodni.

Jednak jeśli chodzi o ten lek, kobiety nie powinny zachodzić w ciążę co najmniej przez dwa lata od zakończenia kuracji.

Mikrodermabrazja diamentowa – w trakcie tego zabiegu delikatnie i stopniowo złuszczany jest martwy naskórek. Procesy regeneracyjne zostają pobudzone, a skóra staje się uwrażliwiona na działanie składników odżywczych zawartych w w kremach i balsamach.

Laseroterapia – ta metoda powoduje powstawanie na skórze mikrouszkodzeń, a tym samym aktywuje procesy gojenia i stymuluje wzrost nowych, zdrowych tkanek. Odbudowana skóra staje się gładka, jędrna i elastyczna.

By wybrać odpowiednie dermokosmetyki warto skonsultować się z lekarzem dermatologiem lub farmaceutą.

Czytaj też: Objawy alergii skórnej

O autorze

Marta Uler

Dziennikarka specjalizująca się w tematyce zdrowotnej, urodowej i psychologicznej. Z wykształcenia również dietoterapeutka. Jej zainteresowania to medycyna, ziołolecznictwo, joga, kuchnia wegetariańska i koty. Jestem mamą dwóch chłopców - 10-letniego i 6-miesięcznego.

Czytaj więcej artykułów tego autora

Marta Uler