PRZEBARWIENIA skóry - skąd się biorą i jak się ich POZBYĆ?

Piegi są urocze, ale ciemniejsze przebarwienia wokół ust i plamy na rękach nie wyglądają najlepiej. Czasem niepokoją nas białe plamki na skórze. Skąd biorą się zmiany barwnikowe i jak można je usunąć?

Spis treści

1. Przebarwienia skóry - u co trzeciej kobiety
2. Jak się pozbyć przebarwień?
3. Nie wychodź na słońce, jeśli bierzesz te leki:
4. Przed wyjściem na słońce nie używaj środków zapachowych.

Przebarwienia, czyli ciemniejsze plamy na skórze powstają, gdy nieprawidłowo działają melanocyty, komórki wytwarzające melaninę - barwnik skóry. Czasem jest ich w niektórych miejscach za dużo, czasem są zbyt aktywne i produkują za wiele barwnika. Przebarwienia pojawiają się zazwyczaj w miejscach wystawionych najczęściej na słońce: na twarzy, dłoniach, dekolcie, przedramionach i ramionach oraz na łydkach. Ultrafiolet ma więc w ich powstawaniu niebagatelny udział. Przyczyniają się do nich także zmiany w wydzielaniu hormonów oraz stany zapalne oraz niektóre leki, a także substancje fotouczulające obecne w lekarstwach, perfumach i kosmetykach. Przebarwienia nasilają się także z wiekiem.

Przebarwienia skóry - u co trzeciej kobiety

Ciemne plamy na skórze ma 35 procent kobiet po trzydziestce i aż 90 procent po 50 roku życia. W młodszym wieku ich pojawienie się jest związane z wahaniami hormonów (ciąża, zaburzenia hormonalne) lub ze stosowaniem antykoncepcji hormonalnej, leczeniem hormonalnym (melasma). Zazwyczaj pojawiają się na czole oraz wokół ust. Mogą także powstać z powodu nadczynności tarczycy lub niedoczynności kory nadnerczy. Sprzyjają im również stany zapalne przydatków.

Po 45 roku życia przebarwienia powstają w wyniku zmian hormonalnych związanych z przekwitaniem lub pod wpływem stosowania hormonalnej terapii zastępczej. W tym wieku także częściej niż wcześniej przyczyną przebarwień może być niedomaganie wątroby. W starszym wieku pojawiają się również plamy soczewicowate - przebarwienia o kształcie ziarnka soczewicy, które czasem zlewają się w większe plamy. W każdym wieku mogą powstać przebarwienia spowodowane stosowaniem niektórych leków, ziół lub kosmetyków zawierających substancje fotouczulające. Plamy pojawiają się, gdy zażywając takie leki lub stosując kosmetyki i perfumy wychodzimy na słońce bez ochrony kremu z wysokim filtrem. Przebarwienia powstają także w wyniku stanów zapalnych, najczęściej w miejscach zmian trądzikowych oraz jeśli wystawimy się na słońce po intensywnych zabiegach kosmetycznych lub dermatologicznych: stosowaniu kuracji przeciwtrądzikowej, zabiegach dermatologii estetycznej, złuszczaniu peelingami chemicznymi, mikrodermabrazji.

Jak się pozbyć przebarwień?

Najlepiej skonsultować się z dermatologiem. Same nie zorientujemy się z jakim przebarwieniem mamy do czynienia. Poza tym, plamy na skórze mogą sugerować niedomagania zdrowotne, które warto wyjaśnić. Dermatolog, przeprowadzając wywiad i oglądając skórę pod lampą zdiagnozuje nasze przebarwienia i doradzi drogę postępowania.

W likwidowaniu przebarwień, zależnie od ich charakteru i głębokości występowania (mogą być w naskórku lub głębiej, w warstwie brodawkowej skóry) można stosować kremy rozjaśniające lub bardziej intensywne zabiegi w gabinecie dermatologicznym. Szukaj kosmetyków, które zawierają: kwasy owocowe i witaminę C - substancje te rozjaśniają istniejące przebarwienia, kwas kojowy, umbeliferon, arbutynę i witaminę - hamują działanie melanocytów i wytwarzanie melaniny. W gabinecie kosmetycznym można się poddać peelingowi kawitacyjnemu (ultradźwięki w połączeniu z warstwą wody na skórze rozbijają komórki warstwy rogowej), który likwiduje płytkie przebarwienia. Nieco intensywniej działa mikrodermabrazja (czyli złuszczanie mechaniczne za pomocą kryształków diamentowych lub korundowych).

Dermatolog może zaproponować intensywne, głęboko złuszczające peelingi chemiczne wykorzystujące kwasy: trójchlorooctowy, glikolowy, azelainowy. Przebarwienia likwiduje się także za pomocą krioterapii lub działania światłem laserem lub światłem pulsującym (IPL). Białe plamki to też przebarwienia, a właściwie odbarwienia. Powstają zazwyczaj pod wpływem urazów: oparzeń (także słonecznych), otarć, zranień, wyprysków czy stanów zapalnych, w których dojdzie do zniszczenia melanocytów. Fachowo nazywa się to hipopigmentacja pozapalna. Ale białe plamki mogą także oznaczać chorobę skóry. Kiedy jest ich coraz więcej lub zlewają się w większe plamy może to być bielactwo nabyte (vitiligo). Z kolei drobne, gęste białe plamki na plecach, klatce piersiowej i brzuchu, które zlewają się w większe odbarwione płaszczyzny to prawdopodobnie łupież pstry czyli zakażenie drożdżakami. Zarówno bielactwo, jak i łupież pstry wymagają pomocy dermatologa.