Nadpotliwość, potliwość idiopatyczna gdy gruczoły potowe wytwarzają zbyt dużo potu.

Masz problem z nadpotliwością, gdy twoje gruczoły potowe zbyt mocno reagują na wysoką temperaturę lub bodźce emocjonalne. To wtedy przydają się antyperspiranty. Te specjalistyczne, czyli - blokery potu, rozwiązują problem pocenia nawet na kilka dnia. Jeżeli intensywnie pocisz się mimo stosowania zaawansowanych antyperspirantów, może okazać się, że cierpisz na potliwość idiopatyczną, wynikającą z nadaktywności gruczołów potowych, której leczeniem zajmują się dermatolodzy.

Spis treści

1. Nadpotliwość - przyczyny
2. Jak sobie radzić z nadmiernym poceniem?
3. Nadpotliwość, gdy zwykłe antyperspiranty nie działają
4. Sposoby na nadmierne pocenie
5. Potliwość idiopatyczna, czyli nadaktywność gruczołów potowych
6. Potliwość idiopatyczna - leczenie

Nadpotliwość to problem bardzo wielu osób. Każdy z nas toczy batalię z potem, choć jego wydzielanie to konieczny dla zachowania zdrowia proces fizjologiczny. Pocenie się chroni organizm przed przegrzaniem. Problem w tym, że u jednych skóra jest niemal sucha nawet w upał, u drugich zaś wilgotna nawet w chłodny dzień. Potliwość bowiem to indywidualna sprawa.

Różnimy się między sobą, ale nie tyle ilością gruczołów potowych, ile ich aktywnością. Pot wydzielany jest przez cały czas, ale zazwyczaj tego nie czujemy, choć jego ilość jest niemała, bo wynosi ok. 800 ml na dobę. W niektórych sytuacjach produkcja potu wzrasta do kilku litrów dziennie.

Organizm dziennie produkuje ok. 800 ml potu (ponad trzy szklanki). W upalne dni jest to nawet kilka litrów.

Nadpotliwość - przyczyny

Podczas upału, wysokiej gorączki, wysiłku fizycznego gruczoły potowe dostają od układu nerwowego (konkretnie od ośrodka termoregulacji znajdującego się w podwzgórzu) rozkaz do zwiększenia aktywności. Wówczas pot dosłownie zlewa nam ciało, ale parując na skórze, mile je chłodzi.

Natomiast trudno jest zaakceptować pocenie się, gdy nie służy ono ochronie ciała przed przegrzaniem. Ciało często wilgotnieje wskutek zmian hormonalnych (dojrzewanie, menopauza, andropauza), zjedzenia pikantnych potraw (wówczas zroszone są czoło, nos, górna warga) lub silnych emocji. Gruczoły potowe reagują na nie zwiększeniem aktywności. Dlatego w chwilach strachu lub silnego napięcia nerwowego wilgotnieją pachy, dłonie, twarz. Jednak niektórzy pocą się obficie też pod wpływem słabych bodźców emocjonalnych, a także niewielkiego wysiłku fizycznego lub wzrostu temperatury powietrza. Mają bardzo wrażliwe, nadaktywne gruczoły potowe, których reakcja jest niewspółmierna do przyczyny.

Jak sobie radzić z nadmiernym poceniem?

Nadpotliwość, gdy zwykłe antyperspiranty nie działają

Gdy gruczoły potowe zbyt mocno reagują na wzrost temperatury otoczenia lub bodźce emocjonalne, nie wystarczy mydło, woda i zwykły dezodorant, nawet ten antyperspiracyjny. Trzeba sięgnąć po silnie działające antyperspiranty (z apteki) z chlorkiem glinu. Są o wiele bardziej skuteczne, a ich działanie jest długotrwałe – jedna aplikacja zapewnia ochronę przed poceniem na 3-5 dni. Ponieważ nie zawierają substancji zapachowych, można je łączyć z innymi kosmetykami o ulubionym zapachu.

Zaawansowane antyperspiranty dają dobre efekty, ale pod warunkiem, że są właściwie używane. Stosuje się je na czystą i idealnie suchą skórę na noc, gdy gruczoły potowe są mniej aktywne, początkowo co wieczór, potem tylko 1–2 razy w tygodniu.

Sposoby na nadmierne pocenie

• Przy nadmiernej potliwości stóp pomagają zasypki i wsypywanie do skarpet kwasu bornego. To proste i skuteczne rozwiązanie, ale raczej dla mężczyzn.
• Zwolennicy naturalnych terapii mogą 2 razy w tygodniu przygotować sobie kąpiele dłoni i stóp w naparze z kory dębu, brzozy, liści orzecha włoskiego, szałwii.
• Przy poceniu się całego ciała pomaga kąpiel z dodatkiem naparu z szałwii (100 g), kory wierzby (50 g) i kwiatów rumianku (25 g).
• Z potem walczy się też od środka. Jego wydzielanie ogranicza picie naparu z szałwii lub zażywanie ziołowych kapsułek.
• Pod kontrolą lekarza można stosować leki dostępne na receptę (niestety mają skutki uboczne) lub uspokajające.

Potliwość idiopatyczna, czyli nadaktywność gruczołów potowych

5–10 proc. społeczeństwa cierpi na potliwość idiopatyczną, wynikającą z nadaktywności gruczołów potowych, której leczeniem zajmują się dermatolodzy. W 20–30 proc. przypadków uwarunkowana jest ona genetycznie. Jest to bardzo obfite pocenie się głównie rąk, stóp, pach, karku, skóry nad górną wargą. Zdarza się, że wydzielanie potu jest tak duże, że może on kapać z dłoni, stóp, spływać strużkami po ciele. Dla osób dotkniętych tą przypadłością najbardziej krępujące są wilgotne dłonie i mokre plamy na ubraniu, zwłaszcza pod pachami.

Potliwość idiopatyczną nasila:

• wysoka temperatura,
• stres,
• ostre przyprawy,
• noszenie ubrań i butów nieprzepuszczających powietrza.

Potliwość idiopatyczna - leczenie

Leczenie potliwości idiopatycznej polega na ograniczeniu wydzielania potu przez zablokowanie impulsów nerwowych, które uaktywniają gruczoły potowe, lub usunięciu tych gruczołów za pomocą zabiegów. Rygorystyczne przestrzeganie zasad higieny, zwykłe antyperspiranty, środki doustne nie przynoszą efektów.