Łysienie androgenowe u mężczyzn. Leki na wypadanie włosów u mężczyzn

Łysienie androgenowe u mężczyzn jest wynikiem genetycznej nadwrażliwości organizmu na dihydrotestosteron (DHT) - związek chemiczny będący pochodną testosteronu. W leczeniu łysienia typu męskiego można zastosować leczenie farmakologiczne - leki miejscowe i ogólnoustrojowe. Sprawdź, jakie leki na łysienie są wykorzystywane w celu zatrzymania nadmiernego wypadania włosów u mężczyzn.

Spis treści

1. Leki miejscowe na łysienie androgenowe
2. Łysienie androgenowe u kobiet trudniej leczyć:
3. Leki doustne hamujące wypadanie włosów

Łysienie androgenowe u mężczyzn jest wynikiem genetycznej nadwrażliwości organizmu na dihydrotestosteron (DHT) - wysoce aktywną formę testosteronu, która powoduje kurczenie się mieszków włosowych. Degradacyjne działanie pochodnej testosteronu polega na skracaniu fazy wzrostu włosa, co w efekcie wpływa na ich osłabienie i w efekcie wypadanie. Za przemianę testosteronu w DHT odpowiedzialny jest enzym 5-alfa-reduktaza, w związku z tym leki stosowane w leczeniu łysienia androgenicznego są inhibitorami tego enzymu i hamują jego działanie.

• WAŻNE! Tego typu leki mogą być używane wyłącznie przez mężczyzn w wieku od 18 do 65 lat.

Leki miejscowe na łysienie androgenowe

Preparaty zawierające MINOXIDIL

Minoxidil to pochodna pirymidyny o silnym działaniu hipotensyjnym (obniża ciśnienie krwi). Jednak zastosowany miejscowo zwiększa przepływ krwi przez łożysko naczyniowe skóry, udrażnia kanały potasowe odpowiadające za odżywianie i dotlenianie mieszków włosowych oraz odwraca proces ich miniaturyzacji. Proces miniaturyzacji polega na przekształceniu zdrowych włosów (które wyrastają z mieszków włosowych) w meszki włosowe, czyli cienkie, krótkie, prawie niewidoczne włosy o wyraźnie delikatniejszej strukturze. W związku z tym preparaty na bazie minoxidilu zwiększają liczbę włosów meszkowych i przekształcają je we włosy terminalne, czyli zdrowe, grube i długie. Pierwsze efekty są widoczne po ok. 2 miesiącach kuracji, a największe nasilenie wzrostu obserwuje się dopiero po 12 miesiącach stosowania.

Preparaty zawierające monoxidil to przeważnie płyny na skórę głowy, np. Loxon z 2% lub 5% zawartością monoxidilu, dostępne bez recepty. Inne preparaty zawierające 2% stężenie monoxidilu, które są dostępne bez recepty, to Piloxidil i dostępny na polskim rynku niemiecki odpowiednik - Regaine.

• Sposób użycia: 1 ml roztworu rozprowadź po skórze głowy 2 razy na dobę. Płyn Loxon 5% stosuj według zaleceń lekarza. Nie powinno się myć włosów i głowy przed upływem 4 godzin po zastosowaniu leku.

Po zakończeniu kuracji, czyli po roku, można używać preparatów przeciw wypadaniu włosów, takich jak szampony, odżywki czy ampułki do włosów. Tego typu preparaty są polecane także w przypadku pierwszych objawów przerzedzenia włosów.

Łysienie androgenowe u kobiet trudniej leczyć:

Źródło: Newseria.pl

Leki doustne hamujące wypadanie włosów

FINASTERYD i DUTASTERYD

Finasteryd i dutasteryd to organiczne związki chemiczne z grupy steroidów syntetycznych. Są one inhibitorami 5-α-reduktazy steroidowej, czyli związkami hamującymi działanie enzymu, który przekształca testosteron w jego bardziej aktywną formę, czyli DHT. Spośród tych dwóch substancji to dutasteryd jest skuteczniejszy w zwalczaniu łysienia, ponieważ blokuje działanie nie jednego (tak jak finasteryd), a dwóch enzymów zamieniających testosteron w DHT.

Leki zawierające dutasteryd (np. Avodart) i finasteryd (np. Proscar) są stosowane zarówno w celu leczenia łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, jak i leczenia łysienia androgenowego. W związku z tym, że obie substancje wpływają na gospodarkę testosteronem, zaleca się je jedynie mężczyznom.

Aby kuracja wypadających włosów przy pomocy finasterydu czy dutasterydu przyniosła efekty, powinna trwać ok. 12 miesięcy. Koszt miesięczny to 160-200 zł. Leki można kupić w aptece po okazaniu recepty od lekarza.

Skutki uboczne stosowania preparatów zawierających finasteryd lub dutasteryd:

• zmniejszenie popędu płciowego,
• trudność z wytryskiem nasienia,
• powiększenie lub bolesność gruczołów piersiowych,
• bardzo rzadko reakcje uczuleniowe, takie jak wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk powiek.

Monika Majewska