Operacja nosa: jak wygląda? Ile kosztuje operacja plastyczna nosa?
Nos szeroki, duży, z garbem, spłaszczony lub skrzywiony. Jeśli chcesz, możesz zmienić kształt lub wielkość swojego nosa. Tylko wybierz dobrego specjalistę, który wykona operację w sposób bezpieczny i skuteczny.
Spis treści
- Nos operuje laryngolog lub chirurg plastyk
- Określ, czego oczekujesz po korekcji nosa
- Funkcjonalna plastyka nosa poprawia jakość życia
- Jak przygotować się do operacji nosa?
- Jak przebiega operacja nosa?
- Jak wygląda opatrunek po operacji nosa?
- Pilnuj wizyt kontrolnych po operacji
- Nos idealny, czyli jaki?
Wiele osób nie akceptuje kształtu czy długości swojego nosa. Chcą go zmienić i coraz częściej szukają pomocy u chirurga plastycznego. Powszechnego przekonania, że każdy nos można uczynić ładniejszym i bardziej pasującym do twarzy nie podzielają specjaliści.
Jeżeli nos nie odbiega od przyjętych norm estetycznych i sprawnie funkcjonuje, zadaniem chirurga plastyka jest przekonanie pacjenta, że operacja zmiany kształtu nosa nie leży w jego interesie. Zwykle, gdy pacjent pozna normy estetyczne przyjęte przez chirurgię plastyczną, udaje się go przekonać, że zabieg jest niepotrzebny.
Nos operuje laryngolog lub chirurg plastyk
Nosy od lat operują chirurdzy plastycy. Coraz częściej robią to w prywatnych klinikach i gabinetach laryngolodzy. W najnowszych technikach wykonywania operacji plastycznych szkoli ich Europejska Akademia Chirurgii Plastycznej Twarzy. Chodzi bowiem o to, że nos po operacji ma być nie tylko zgrabny, ale również drożny.
Nos oczyszcza i ogrzewa przechodzące przez niego powietrze. Kurz i zarazki wyrzuca potem kichnięciem z szybkością 166 km/h.
Aby uzyskać taki efekt, zabieg powinien wykonać laryngolog biegły w chirurgii plastycznej albo chirurg plastyczny znający się na laryngologii. Dzięki temu nie dojdzie do sytuacji, że nowy nos ładnie wygląda, ale pacjent ma poważne problemy z oddychaniem. Wówczas konieczna jest druga operacja. Jeżeli z kolei wykonujący ją laryngolog nie będzie się znał na chirurgii plastycznej, to może zniszczyć świeżą urodę nosa. Koło się zamknie, a nie można przecież operować w nieskończoność.
Przeczytaj także: Operacja plastyczna nosa. Jak wygląda korekta krzywego i garbatego nosa?
Ile kosztuje korekcja nosa? Czy zabieg jest refundowany przez NFZ?
Funkcjonalna plastyka nosa jest refundowana przez NFZ. Zabiegi takie wykonuje się w klinikach chirurgii plastycznej, czasami w klinikach laryngologii. Za zabieg wykonany w prywatnej klinice trzeba zapłacić od 17 do 21 tys. zł, w zależności od rozległości zabiegu.
Określ, czego oczekujesz po korekcji nosa
Niektórzy, zwłaszcza kobiety, uważają, że chirurgia plastyczna daje nieograniczone możliwości poprawienia urody. Bywa, że przychodzą do lekarza z fotografią gwiazdy filmowej, której nos im się szczególnie podoba. Myślą, że nowy, zgrabny nosek odmieni im życie. I często są zawiedzione.
Czasem potrzeba operacji plastycznej wynika z problemów psychicznych, czy małżeńskich, w których rozwiązaniu najpiękniejszy nos nie pomoże. Ale zamiana wielkiego nosa w mały, zgrabny nosek może też sprawić, że jego właścicielka wreszcie poczuje się piękną kobietą. Tego jednak przed zabiegiem nie sposób przewidzieć.
Doświadczony chirurg wie o tym i nie obiecuje cudów. Poświęca jednak pacjentce sporo czasu, aby poznać jej oczekiwania i ocenić, na ile są realne. Tłumaczy, że wymarzony nos musi pasować do reszty twarzy. Lekarze unikają przy tym symulacji z fotografią, gdyż to, co jest łatwe w komputerze, nie zawsze można wykonać w praktyce. Jeśli lekarz uważa, że nie spełni oczekiwań pacjenta, nie powinien operować.
Funkcjonalna plastyka nosa poprawia jakość życia
- Na 10 pacjentów, którzy do mnie trafiają, 9 to kobiety, które chcą zmienić kształt nosa – mówił dr Lubomir Lembas.
– Mężczyźni, którzy szukają pomocy zazwyczaj, mają nosy zniekształcone po urazie. U kobiet też zdarzają się defekty pourazowe, ale zwykle po pomoc przychodzą pacjentki, których nosy odbiegają od ogólnie przyjętych norm estetycznych. Ale okazuje się, że źle wyglądający nos to także źle funkcjonujący nos, nieprawidłowo oddychający. Osoby, które mają ładne nosy, ale źle pracujące, powinny być leczone przez laryngologów. Ale zdarza się i tak, że nie można usprawnić oddychania bez chirurgicznej interwencji w kształt nosa. To zabieg, który nazywamy funkcjonalną plastyką nosa, czy w czasie jednego zabiegu poprawiam drożność i kształt - dodał.
Kontynuuje dr Lembas: Na drożność nosa wpływa nie tylko krzywa przegroda nosowa, ale także budowa bocznych ścian nosa czy wielkość skrzydełek. Gdy boczna ściana nosa jest zbyt wiotka, utrudnia prawidłowe oddychanie, ponieważ – mówiąc obrazowo – przykleja się jakby do przegrody nosa i zatyka dziurkę. To tzw. dynamika oddychania. Problem można rozwiązać poprzez wszczepienie chrząstki w boczną ścianę nosa, co ją usztywni. Ta z pozoru błaha przypadłość znacznie utrudnia życie. W ciągu dnia, gdy kontrolujemy to, co dzieje się z naszym ciałem, opadające skrzydełko możemy kontrolować mięśniami twarzy (mięsień górnej wargi lub skrzydełka nosa), ale w nocy, kiedy mięśnie wiotczeją, skrzydełko opada i utrudnia oddychanie. To negatywnie wpływa na jakość snu. Tak więc wykonując funkcjonalną plastykę nosa, trzeba uwzględnić wszystkie elementy, które wpływają na wygląd i działanie nosa.
Wskazania możemy podzielić na czynnościowe i estetyczne. Czynnościowe to te, które na przykład powodują problemy z oddychaniem. Wskazania estetyczne to związane z niezadowalającym wyglądem naszego nosa - najczęściej garbkiem czy zbyt dużym czubkiem. Przeciwwskazania to przede wszystkim nieuregulowane choroby układowe, infekcja ropna skóry i śluzówek, ciąża oraz zły stan ogólny pacjenta - powiedziała dr Daria Charytonowicz, specjalista chirurgii plastycznej z kliniki Dr Szczyt.
Jak przygotować się do operacji nosa?
Przygotowanie do operacji polega na zaszczepieniu się przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, poinformowaniu lekarza o problemach zdrowotnych (np. cukrzycy, nadciśnieniu, astmie, alergii, nietolerancji znieczulenia), wykonaniu podstawowych badań (krwi, moczu, serca). Na kilka dni przed zabiegiem trzeba odstawić, jeśli stan zdrowia na to pozwala, leki zmniejszające krzepliwość krwi (np. antyhistaminowe, zawierające kwas salicylowy lub estrogeny). Kobiety powinny też unikać operacji tuż przed miesiączką i w jej trakcie z powodu zwiększonego ryzyka krwotoku.
Przygotowanie laryngologiczne polega na badaniu endoskopowym wnętrza nosa. Jeśli lekarz stwierdzi zmiany wymagające szczegółowej diagnozy, zleca dodatkowo tomografię komputerową. Przeprowadza się też rynometrię, czyli sprawdzanie drożności nosa. Operacja jest wykonywana w narkozie, czyli znieczuleniu ogólnym. Dlatego anestezjolog rozmawia przedtem z pacjentem i pyta go, jakie leki zażywa, na co choruje, jak reagował na znieczulenie przy poprzednich operacjach. Przed zabiegiem wykonywany jest także zestaw zdjęć nosa do dokumentacji medycznej.
Przeczytaj także: Operacje plastyczne - najczęstsze powikłania po zabiegach
Operacja nosa jest bezpieczną procedurą chirurgiczną. Jednak należy pamiętać, że jak każda operacja/zabieg niesie za sobą ryzyko powikłań, które muszą być szczegółowo omówione z pacjentem podczas konsultacji. Decydując się na operacje nosa (oraz każdy inny zabieg) należy wziąć pod uwagę nie tylko umiejętności chirurga, ale również zaplecze, jakim dysponuje klinika - mowa tutaj o właściwie wyposażonych salach operacyjnych, dostępie do innych specjalistów jak np. fizjoterapeuta, czy pełniący dyżur nocny anestezjolog. Te aspekty mogą wydawać nam się z pozoru błahe, jednak znacznie wpływają na nasz komfort i poczucie bezpieczeństwa - wyjaśniła dr Daria Charytonowicz w rozmowie z Poradnikiem Zdrowie.
Jak przebiega operacja nosa?
Pacjent zgłasza się do kliniki w dniu zabiegu i zostaje tam na jedną noc. Przed operacją pacjent musi udać się na konsultacje do anestezjologa, aby ten ocenił, czy zabieg może się odbyć w zaplanowanym terminie. Operacje plastyczne nosa przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Zazwyczaj zabieg trwa ok. 2 godzin.
Lekarz operuje w specjalnych lupach, które powiększają pole operacyjne 2,5 razy. To pozwala na bardzo precyzyjne działanie. W czasie operacji większość cięć wykonuje się wewnątrz nosa (w przedsionkach nosa), a więc po zabiegu nie będą one widoczne. Często jednak chirurg nacina także słupek nosa, co umożliwia uniesienie skóry i prowadzenie operacji pod kontrolą wzroku. Co więcej, taka technika operowania jest uznana za najlepsza pod względem przewidywalności wyników operacji.
- Zmieniając kształt nosa, zawsze trzeba skorygować wszystkie zaburzenia jego funkcji np. wyprostować krzywą przegrodę nosową - podkreśla dr Lembas. – Nowoczesne operowanie nosa polega na zmianie proporcji poszczególnych jego elementów. Jeżeli zmniejszymy rusztowanie w jednym miejscu, to musimy je powiększyć w innym, aby efekt zabiegu był jak najlepszy. - Po operacji, zwłaszcza wtedy, gdy wykonano korekcję przegrody nosa lub tzw. łamanie kości nosa, zakłada się setony – tłumaczy.
– To paski gazy, które są nasączone tłuszczem. Ich zadaniem jest podpieranie od wewnątrz rusztowania nosa oraz dociskanie błony śluzowej do przegrody, co zapobiega zbieraniu się krwi i powstaniu krwiaka. Z zewnątrz na nos zakłada się plastry modelujące, a na nie plastikowy gips, który ogranicza obrzęk, stabilizuje elementy zmienionego rusztowania i chroni nos przed urazem. Noc po zabiegu pacjent musi spędzić w klinice. Jeżeli miał pobieraną chrząstkę z ucha może odczuwać ból ucha, ale podanie leków przeciwbólowych uwalnia od niego. Nos nie boli. Następnego dnia usuwa się setony i pacjent może wrócić do domu. Przez 2-3 dni po operacji, pacjent nie powinien jeść potraw gorących, twardych, ani ostro przyprawionych. Przyprawy mogą powodować przekrwienie twarzy, a w konsekwencji – krwawienie z nosa. Przez tydzień należy się oszczędzać, spać w oddzielnym łóżku, nie dźwigać ciężarów, unikać zabaw z dziećmi i zwierzętami, aby zminimalizować ryzyko przypadkowego urazu nosa. Następstwem każdej operacji estetycznej nosa jest obrzęk i zasinienie – na nosie i pod oczami, które narastają w ciągu 2 dób, po czym stopniowo ustępują. Narastanie obrzęku można zmniejszyć zimnymi okładami. Ustępowanie obrzęku przyspieszają okłady z rumianku. Po 7-9 dniach pacjent przychodzi na badanie kontrolne, w czasie którego zdejmuje się gips i szwy. Nos ma nowy kształt. Po 2 tygodniach na twarzy nie widać już śladów zabiegu i można wrócić do pracy. Na kolejne badania przychodzi się po miesiącu, po pół roku i po roku od zabiegu. Dodam, że zaburzenia oddychania, związane z obrzękiem pooperacyjnym, mogą się pojawić i utrzymywać przez kilka tygodni, ale to sytuacja normalna. Ostateczny kształt nos przybiera zwykle półtora roku od operacji - wyjaśnił dr Lembas.
Przez kilka pierwszych dni po zabiegu w obrębie twarzy mogą występować obrzęki oraz zasinienia. Pacjent może odczuwać dyskomfort związany z bólem nosa oraz głowy. Po zdjęciu gipsu w 7-14 dobie zasinienia zwykle znikają. Nos w tym czasie może być jeszcze obrzęknięty i bardziej zadarty. Okres całkowitej regeneracji trwa do 12 miesięcy - dopiero wówczas można ocenić ostateczny efekt. Im pacjent ma grubszą skórę, tym okres rekonwalescencji będzie dłuższy - zaznaczyła dr Daria Charytonowicz.
Jak wygląda opatrunek po operacji nosa?
Na koniec operacji chirurg zakłada opatrunki:
- W nosie instaluje plastikową wkładkę: stabilizującą i zapobiegającą zrostom oraz gąbkę, która wypełnia całą jamę nosową i hamuje krwawienia pooperacyjne. Przez gąbkę przebiegają specjalne rurki ułatwiające oddychanie. Gąbka i rurki są wyjmowane na drugi dzień po operacji, wkładka - po tygodniu.
- Na zewnątrz nakłada miękki i ciepły opatrunek termoplastyczny, który ma usztywnić kość i przegrodę nosową. Chirurg dostosowuje go do kształtu nosa. Opatrunek zastyga i po tygodniu się go zdejmuje.
Musimy zdawać sobie sprawę z faktu, że operacja plastyczna nosa wpływa na wygląd całej twarz, zmieniając jej rysy i proporcje. Wielu pacjentów widząc pierwsze odbicie w lustrze, wzrusza się, jednak są też tacy, którzy muszą się z tym nowym wyglądem oswoić. Jeśli chodzi o powikłania czynnościowe może dojść na przykład do problemów z oddychaniem - powiedziała dr Daria Charytonowicz.
Pilnuj wizyt kontrolnych po operacji
Przez pewien czas po zabiegu nie wygląda się pięknie:
- Pojawia się obrzęk nosa i twarzy - ustępuje w ciągu kilku dni.
- Wyciek wydzieliny surowiczej z krwią lub lekkie krwawienie jest normalny, nie wymaga lekarskiej interwencji.
- Sińce na powiekach dolnych, czasami górnych utrzymują się przez 7-14 dni po zabiegu.
- Dobry wygląd pacjent odzyska po miesiącu. Jednak nos, żeby się całkowicie wygoić i ostatecznie ułożyć, potrzebuje około pół roku. Przez trzy miesiące trzeba też regularnie chodzić na wizyty kontrolne, wliczone w cenę zabiegu.
Kiedy nie podoba nam się własny nos?
Gdy jest zbyt wydatny lub kulfoniasty albo został zdeformowany na skutek urazu, na przykład upadku w czasie nauki chodzenia w dzieciństwie. Zdarza się wtedy, że chrząstka w jego dolnej części często pęka. Dziecko rośnie, pęknięcie pogłębia się, a chrząstka wykrzywia. Z taką niesymetryczną przegrodą nos źle wygląda i trudno się nim oddycha. Operację nosa najlepiej byłoby zrobić w wieku 16-18 lat, gdy kości twarzy osiągną dorosłe proporcje, a nos nabierze już ostatecznego kształtu. Jednak u młodszych dzieci powinno się to zrobić jak najszybciej, by umożliwić prawidłowe oddychanie.
Nos idealny, czyli jaki?
Nos jest początkowym odcinkiem układu oddechowego, ale jego kształt powinien pasować do naszych policzków, warg, powiek, czoła i brody. Proporcje wielkości i kształtu pomiędzy poszczególnymi fragmentami twarzy powinny odpowiadać ogólnie przyjętym normom estetycznym.
Zgodnie z klasycznymi normami piękna, długość nosa powinna stanowić środkową - 1/3 długości twarzy. Natomiast szerokość nosa (w najszerszym miejscu) powinna być taka jak szerokość szpary powiekowej i odległość pomiędzy wewnętrznymi kącikami oczu. Poprowadzenie przez twarz 4. pionowych linii – przez oba wewnętrzne i oba zewnętrzne kąciki oczu – powinno ją podzielić na 5 równych części, z której środkową zajmie nos. Pomiędzy nosem a innymi fragmentami twarzy natura tworzy różne kąty:
- kąt czołowo-nosowy: kąt pomiędzy płaszczyzną czoła a grzbietem nosa powinien wynosić ok. 130 stopni,
- kąt twarzowo-nosowy: kąt pomiędzy powierzchnią całej twarzy a grzbietem nosa ok. 30 stopni,
- kąt pomiędzy kolumienką nosa (pośrodku nosa od dołu) a wargą: 90 stopni u mężczyzny i 100-110 stopni u kobiety.
Nos musi być zawsze oceniany na tle twarzy. Jeśli twarz jest pociągła, wymaga dłuższego nosa, okrągła – dobrze wygląda z krótkim i zadartym. Nos kobiety jest subtelniejszy, natomiast mężczyzna wygląda źle z małym noskiem. Kształt piramidy nosa odzwierciedla także charakter danej osoby. Osoby o władczych cechach mają zwykle większe i bardziej wyraziste nosy niż osoby łagodne.